De tiid hâld gjin skoft
Blijf op de hoogte en volg Jorrik
24 Oktober 2014 | Canada, Humboldt
Zo goedendag,
Zo tegen het einde aan toch nog maar een berichtje op de blog. Ook deze laatste maand maak ik weer genoeg mee, en dat is toch de moeite van het opschrijven waard.
Wat buiten kijf staat is dat het nog steeds goed met mij gaat. Her en der wat versoberde hygïene protocollen door de drukte wat resulteert in een flinke pruik haar op de kin en af en toe een goed zwart doucheputje. Gelukkig kan ik u mededelen dat het dorsen klaar is en dat deze protocollen al weer aangescherpt zijn tot het oude niveau.
Ja, u leest het goed, het dorsen is klaar. 3000 bunder koolzaad, gerst, tarwe en haver in de zak, silo of reeds bij de elavator.
Een prachtklus. Alle andere werk is ook mooi, maar dorsen, het heeft allemaal net dat ene wat het andere niet heeft.
Eerst was het allemaal nog wat spannend, getuige een mail waar in stond dat er toch echt 2 Claas combines op de dam stonden. Deze zijn de hele zomer niet aanwezig geweest als vanwege een foutje van de dealers kant. Alles wees erop dat we eerst met de vorig jaar nieuw gekochte Challenger combines aan de slag gingen. Omdat men hier ook fan is van het resultaat van een Claas combine (behoorlijk minder verlies dan eerder genoemde), stonden dezen toch prompt op de dam. Door de fout bleven de Challengers ook op de dam staan zodat we vaak met 3 combines aan de gang konden. De allerlaatste tarwe hebben we zelfs met 4 combines gedorst als vanwege dreigende luchten en een natte voorruit van de trekker. Al met al hebben we diezelfde avond nog geluk gehad, en konden we ook nog koolzaad dorsen. Dit ook met 4 combines. Ik kan u verzekeren; Dat schiet op.
Allereerst hebben we de gerst gedorst, deze nog met 1 Claas en 1 Challenger. ik mocht hierbij met de overlaadwagen rijden, collega Robbin en boer Gerard reden de heleboel naar huis in de silo. Broer Bert heeft een combine onder zijn hoede en voor de Challenger was oud werknemer Jakob opgetrommeld. Jakob is een vriendelijke jonge kerel, afkomstig uit Denemarken, woonachtig en getrouwd hier in Canada en zoals afgelopen zaterdag op een feestje bleek, dat Jakob ook nog eens heel gezellig was.
Allemaal nieuw natuurlijk maar het leert snel.
De regel is zo’n beetje dat de seizoenwerkers een combine delen hier. Dat betekent de ene week afrijden, de andere week dorsen. Ondertussen was de 2e Claas ook aangekomen.
Nadat de gerst thuis in de silo was gereden zijn we begonnen met koolzaad dorsen. Dit mochten we rechtstreeks leveren. Lekker makkelijk ben je er meteen vanaf. (ook een voordeel; we leveren topkwaliteit, wat betekend dat ze deze graag willen hebben bij de elevator zodat ze op kunnen mengen met minder goede partijen) Nadat we een groot gedeelte hiervan hadden gedorst hebben we een start gemaakt in de tarwe. Hard red, baktarwe. Hier mocht ik na een dag op de combine. Prachtig werk, en tsjah, wie kan er nou meer zeggen dat ‘ie’ het op een Claas Lexion 770TT (voor de niet kenners; de lexion 770 is de op 2 na grootste combine ter wereld en staat op zgn. tracks, wat we in het Frysk rupsen noemen, heeft geleerd. Precies, genieten geblazen. Ik weet het allemaal niet meer precies maar toen hebben we toch een aantal dagen flink wat opgeruimd. Ook van de tarwe mocht trouwens een gedeelte rechtstreeks naar de elavator. Toen bleek dat er weer koolzaad droog genoeg was om te dorsen zijn we hier weer mee begonnen en toen de weerberichten slechter werden hebben we eerst besloten alle tarwe op te ruimen, omdat een buitje regen in een zwad koolzaad minder kwaad kan dan in de tarwe.
Affijn, zo vliegt de tijd voorbij. Al met al 2 weken mogen dorsen, 2 weken afgereden en een prachtige ervaring rijker. Voor de mensen die mijn filmpje hebben bekeken op het jubileumfeest van Heit&Mem, hierin werd de gezegd dat de Fryske flage op de combine zou komen. Helaas is dit niet gebeurt, om een geschikt aanknopingspunt te vinden is al heel lastig als vanwege laag hangende hoogspanningslijnen hier.
Nu op het moment van schrijven duurt het nog minder dan 2 weken dat ik naar huis kan. De tijd is gevlogen. Het besef van het einde is een dubbel gevoel. Werk is er hier zat, de verdienste is ronduit fatsoenlijk, maar toch ook vrienden en familie die ik op sommige momenten best mis. (en ja, die laatste zin schrijf ik met een brok in de keel).
De tiid hâld gjin skoft. Oant gou.
Jorrik.
Zo tegen het einde aan toch nog maar een berichtje op de blog. Ook deze laatste maand maak ik weer genoeg mee, en dat is toch de moeite van het opschrijven waard.
Wat buiten kijf staat is dat het nog steeds goed met mij gaat. Her en der wat versoberde hygïene protocollen door de drukte wat resulteert in een flinke pruik haar op de kin en af en toe een goed zwart doucheputje. Gelukkig kan ik u mededelen dat het dorsen klaar is en dat deze protocollen al weer aangescherpt zijn tot het oude niveau.
Ja, u leest het goed, het dorsen is klaar. 3000 bunder koolzaad, gerst, tarwe en haver in de zak, silo of reeds bij de elavator.
Een prachtklus. Alle andere werk is ook mooi, maar dorsen, het heeft allemaal net dat ene wat het andere niet heeft.
Eerst was het allemaal nog wat spannend, getuige een mail waar in stond dat er toch echt 2 Claas combines op de dam stonden. Deze zijn de hele zomer niet aanwezig geweest als vanwege een foutje van de dealers kant. Alles wees erop dat we eerst met de vorig jaar nieuw gekochte Challenger combines aan de slag gingen. Omdat men hier ook fan is van het resultaat van een Claas combine (behoorlijk minder verlies dan eerder genoemde), stonden dezen toch prompt op de dam. Door de fout bleven de Challengers ook op de dam staan zodat we vaak met 3 combines aan de gang konden. De allerlaatste tarwe hebben we zelfs met 4 combines gedorst als vanwege dreigende luchten en een natte voorruit van de trekker. Al met al hebben we diezelfde avond nog geluk gehad, en konden we ook nog koolzaad dorsen. Dit ook met 4 combines. Ik kan u verzekeren; Dat schiet op.
Allereerst hebben we de gerst gedorst, deze nog met 1 Claas en 1 Challenger. ik mocht hierbij met de overlaadwagen rijden, collega Robbin en boer Gerard reden de heleboel naar huis in de silo. Broer Bert heeft een combine onder zijn hoede en voor de Challenger was oud werknemer Jakob opgetrommeld. Jakob is een vriendelijke jonge kerel, afkomstig uit Denemarken, woonachtig en getrouwd hier in Canada en zoals afgelopen zaterdag op een feestje bleek, dat Jakob ook nog eens heel gezellig was.
Allemaal nieuw natuurlijk maar het leert snel.
De regel is zo’n beetje dat de seizoenwerkers een combine delen hier. Dat betekent de ene week afrijden, de andere week dorsen. Ondertussen was de 2e Claas ook aangekomen.
Nadat de gerst thuis in de silo was gereden zijn we begonnen met koolzaad dorsen. Dit mochten we rechtstreeks leveren. Lekker makkelijk ben je er meteen vanaf. (ook een voordeel; we leveren topkwaliteit, wat betekend dat ze deze graag willen hebben bij de elevator zodat ze op kunnen mengen met minder goede partijen) Nadat we een groot gedeelte hiervan hadden gedorst hebben we een start gemaakt in de tarwe. Hard red, baktarwe. Hier mocht ik na een dag op de combine. Prachtig werk, en tsjah, wie kan er nou meer zeggen dat ‘ie’ het op een Claas Lexion 770TT (voor de niet kenners; de lexion 770 is de op 2 na grootste combine ter wereld en staat op zgn. tracks, wat we in het Frysk rupsen noemen, heeft geleerd. Precies, genieten geblazen. Ik weet het allemaal niet meer precies maar toen hebben we toch een aantal dagen flink wat opgeruimd. Ook van de tarwe mocht trouwens een gedeelte rechtstreeks naar de elavator. Toen bleek dat er weer koolzaad droog genoeg was om te dorsen zijn we hier weer mee begonnen en toen de weerberichten slechter werden hebben we eerst besloten alle tarwe op te ruimen, omdat een buitje regen in een zwad koolzaad minder kwaad kan dan in de tarwe.
Affijn, zo vliegt de tijd voorbij. Al met al 2 weken mogen dorsen, 2 weken afgereden en een prachtige ervaring rijker. Voor de mensen die mijn filmpje hebben bekeken op het jubileumfeest van Heit&Mem, hierin werd de gezegd dat de Fryske flage op de combine zou komen. Helaas is dit niet gebeurt, om een geschikt aanknopingspunt te vinden is al heel lastig als vanwege laag hangende hoogspanningslijnen hier.
Nu op het moment van schrijven duurt het nog minder dan 2 weken dat ik naar huis kan. De tijd is gevlogen. Het besef van het einde is een dubbel gevoel. Werk is er hier zat, de verdienste is ronduit fatsoenlijk, maar toch ook vrienden en familie die ik op sommige momenten best mis. (en ja, die laatste zin schrijf ik met een brok in de keel).
De tiid hâld gjin skoft. Oant gou.
Jorrik.
-
25 Oktober 2014 - 20:03
Hanna:
Jorrik! Wat wer een mooi verhaal! Bin trots op dij! Tot snel! Dikke tut fan dien zus! -
26 Oktober 2014 - 00:14
Harm Andringa:
Weer een mooi geschreven verhaal. Ik ben wel benieuwd wat op "de dam" betekend en waar dat is. ??. Denen, Nieuw-Zeelanders, Duitsers gezellige boel. Wat gaan jullie de laatste weken doen?. -
26 Oktober 2014 - 19:53
Jorrik Andringa:
Vader heeft een bmw op de dam.
Jorrik had een Volvo op de dam.
Moeder heeft een Opel op de dam.
Hanna en Klaas Jelle hebben een fiat voor op straat staan.
Grt. -
26 Oktober 2014 - 19:57
Jorrik Andringa:
Oja,
We binne de leste wieken no nog wot ien it lân oan de gang, protte meane, culterje en Bert en Gerard binne mei de scraper en kraan it lân ien. Meane doche wy sadot de sto snie net ien it lange gers bliuwt hingjen en dus fuotwaaie kin. Culterje sadot it wetter wat trochsakje wol, we doche dan ek alinne de leechere plakken in it lân. De scraper en de kraan probjerje troch geulen e.d. fant maitiid wer smeltwetter fan it lân te krijen.
-
28 Oktober 2014 - 07:27
Jelle Stienstra:
Hoi Jorrik
Betanke foar dien leuke reisverhalen
Ik winskje dy in goeie werom reis ta
Oant sjen
PS ean Claas wurdt nooit ean John Deere -
31 Oktober 2014 - 02:50
Jorrik Andringa:
Goeie Jelle,
Der ha we it nog wolris oer. Een jd combine mat alinnes nog een pear kouterkes achter de hakselaar hingje en een sticker fan seedmaster opplakke dan kin je dr ek mei sjidzje.
Grt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
